Zofia Żurakowska
Ur. 13 czerwca 1897 w Wyszpolu koło Żytomierza
Zm. 31 maja 1931 w Rabce
Najważniejsze dzieła: Skarby (1925), Pożegnanie domu (1927), Pójdziemy w świat (1928), Fetysz (1930), Roman i dziewiętnastu (1930), Jutro niedziela (1935)
Autorka książek dla młodzieży, które w okresie dwudziestolecia międzywojennego należały do lektur szkolnych. Skarby i Pożegnanie domu stanowią dwie pierwsze części powieści autobiograficznej opowiadającej z perspektywy uwzględniającej przede wszystkim dziecięce widzenie świata, o czasach I wojny światowej i rewolucji rosyjskiej; trzecia planowana część (Nieporozumienie) nie została ukończona przez przedwcześnie zmarłą na gruźlicę pisarkę. Jutro niedziela to wydany już pośmiertnie zbiór opowiadań.
Psychologiczno-obyczajowa proza Żurakowskiej, z dużą wrażliwością ukazująca rodzinne i szkolne problemy młodych ludzi, została doceniona przez Marię Dąbrowską, ponadto zaś uhonorowana nagrodą ministerialną. Po wojnie powieści Żurakowskiej, jako poruszające drażliwy temat utraconych na rzecz ZSRR ziem wschodnich przedwojennej Polski, nie były początkowo wznawiane, wydano je dopiero w zbiorach w 1957 i 1972 roku.
