Францішак Каралевіч Аляхновіч, Аляхновіч-Алекна (9 сакавіка 1883, Вільнюс — 3 сакавіка 1944, Вільнюс; Псеўданімы і крыптанімы: А-віч; Ф. А.; Ф. О.; Фр.; Я.Монвід; І.Монвід; Ю.Монвід) — беларускі драматург, тэатральны дзеяч, публіцыст.
Яго аповесць «У капцюрох ГПУ» з'яўляецца першым творам сусветнай літаратуры, які апісвае жыццё ў сталінскім канцэнтрацыйным лагеры непасрэдна з погляду арыштанта.
П'есы Францішка Аляхновіча актыўна ставіліся аматарскімі і паўпрафесійнымі калектывамі Заходняй Беларусі, Латвіі, Чэхіі і найбольш трупай Уладзіслава Галубка. За плённую працу Францішка Аляхновіча на ніве тэатра яшчэ пры жыцці яму прысвоілі званне «бацькі навейшай беларускай драматургіі».
