Твор выбудоўваецца на традыцыйным любоўным трохкутніку. Сяковы пастух Стасюк кахае простую дзяўчыну Ганульк. Кахае без узаемнасьці. Сам жа Стасюк падабаецца цыганцы Анэльцы. Ганулька едзе ў горад, тсановіцца пакаёўкай, а па вяртаньня заяўляе свайму паклоньніку, што іхнія дарогі ня могуць сыйсьціся, бо яна цяпер стала іншай, не мужычкай, як раней, а паненкай, і сам Стасюк ужо ёй ня пара. Пасьля такіх словаў Стасюк быў хацеў скончыць жыцьцё самагубствам, але ў каханьні яму прызналася Анэлька.
